getuigenis pastor Milano :

Al vroeg in mijn leven verlangde ik naar God. Ik was ongeveer 9 jaar oud toen ik voor het eerst met het evangelie in contact kwam, na dat een pastor bij mijn familie op het woonwagenkamp het Evangelie kwam delen. Het kleine blauwe bijbeltje dat hij toen heeft na gelaten is mij altijd bij gebleven. Iets later zaten wij bij hem in de kerk. Vele van mijn familie werden toen gedoopt. Ik zelf nog niet, maar het is daar dat ik mij herinner dat ik passie kreeg om te aanbidden. Er werd toen een lied gezongen in de kerk over de Heilige geest. Dat lied ken ik vandaag nog steeds. Ik herinner mij dat ik iedere keer in de kerk kwam, dat ik toen hoopte, dat men dat lied zou zingen. Het lied gaf mij een diepe warmte vanbinnen en verlangen naar God. Toen ik 11 jaar werd vroeg ik aan mijn vader of ik een keyboard mag hebben. Ik leerde er op te spelen en zingen. Op mijn 12de lied ik mij eigen dopen. Ik verlangde naar God en wilde meer van hem weten, na dat ik dromen kreeg over jezus.1 van die dromen toen ik 12 jaar oud was ging als volgt. Ik zat in een klein houten vissers boot, met africaanse mensen, en voorin  zat jezus rechtstaand  met een perkament in zijn hand, en las dat hardop voor in een taal dat ik niet begreep, terwijl de boot aan land kwam, in africa en er een grote menigte ons toe wuifde al lachend. En toen werd ik wakker en voelde dat deze droom een diepe betekenis had. Ik denk nog geen jaar later hadden mijn ouders de kerk verlaten, en om dat het te ver was had ik niet de mogelijkheid om er naar toe te gaan ,dus zocht ik zelf een gemeente in Antwerpen. Ik was toen rond de 13 jaar oud. Maar dat duurde niet lang of ik ging zelf ook niet meer naar de kerk en begon stilletje verder en verder van God af te dwalen. Ik geraakte in mijn puber jaren en wilde net zo als mijn vrienden opstap gaan, feesten, en noem maar op. De dag dat ik 15 jaar oud werd mocht ik dan helemaal alleen van mijn vader op stap gaan. Voor mij ging er een hele nieuwe wereld open. Ik werd streng opgevoed thuis dus ik wilde ieder probleem vermijden. Zo als drugs bijvoorbeeld. Alcohol was geen probleem ook al mocht ik niet te veel van mijn vader toch had ik goed gedronken die nacht. Ik en mijn vrienden kregen ruzie met mensen uit dat cafe. Ik liep naar buiten en voor het eerst begon ik een gevecht tegen volwassen mannen 2 van hen waren de uitsmijters. Ik greep 1 vast met 1 arm en met de ander arm bleef ik maar stoten ik liet hem niet los. De andere 2 sloegen mij ieders om de beurt tegen mijn hoofd, maar ik gaf geen kik ik was geconcentreerd op diegenen die ik zelf vast had en ging zelf als een los gelaten beest tekeer. Tot op het moment de politie kwam, toen liet ik de man los en de man vil op de grond. De ambulance vervoerde de man weg. Ik werd aangehouden door de politien en moest mee naar de politie kantoor. Ik werd de cel ingegooid. Beetje later hoorde ik mijn vader binnen komen. Mijn vader was een erg agressieve persoon, en ik hoorde hem tekeer gaan tegen de politie, Hij schreeuwde dat ze mij onmiddelijk  moeten los laten om dat ik minderjarig ben. Mijn vader had gehoord wat er gebeurt was aan het cafe. Mijn vader was gekend bij de politie, dus de politien verwittigden mijn vader om het zo te laten en rustig naar huis te gaan. Ja daar was niets van waar natuurlijk. wij kwamen buiten het politie kantoor en een paar man stond al te wachten 1 zelfs met een basebal bat in zijn hand. Van het kantoor onmiddelijk naar het cafe. Daar aangekomen was er niemand meer te bespeuren en de cafe was gesloten. De volgende morgen. Ik stond op en was eigenlijk bang voor de reactie van mijn vader. Ik schuifde mee aan tafel en wilde een boterham eten. Toen ik mijn mond opende schreeuwde ik van de pijn. Mijn kaken deden enorm pijn van de klappen die ik had ontvangen de dag voor heen. Mijn vader lachte tot mijn verbazing, en zij heb je er een paar kunnen geven, ik zij ze hebben hem met de ambulance moeten afvoeren. Hij zij dat is goed, met een trotse blik. Die trotse blik bleef in mijn geheugen en gaf mij moed om om het minst mijn vuisten te gebruiken. Ik groeiden dus verder op In een gezin waar vechten een normale zaak was, en af en toe eens goed door te zakken in het cafe. Dit was iets wat mijn vader zelf tot zeker 3 x per week deed. En als hij thuis kwam dan sloeg hij alles kort en klein thuis. Mijn vader werd mijn voorbeeld en ik groeide op, agressief, al drinkend en illegale business. En zo heb ik verschillende dingen gezien met mijn eigen ogen, die je bij wijzen van spreken in een film zou zien. Het is te veel om op te noemen, maar ik kan je verzekeren dat het niet normaal was. Maar goed ik groeide verder op op die manier en wilde zo als mijn vader worden. Ik werd 17 jaar toen ik voor het eerst een roofoverval deed. Ik zal niet in detaile gaan, maar ik geloof als God niet zou ingegrepen hebben ik levens lang zou gekregen hebben wegens moord. Ik geraakte als 17 jarige in de jeugdgevangenis van Everberg. Daarna werd ik overgplaatst naar Mol De hutten. Op de afdeling waar ik zat waren 2 bewakers christenen die vertelde over God. Het was toen dat ik voor het eerst weer de bijbel ging lezen. Ik herinner mij dat toen de probatie assistent op bezoek kwam met mijn dossier in zijn handen. Hij vertelde mij dat hij zijn best zou doen om mij zo lang mogelijk vast te houden. Ik geraakte erg over stuur en ging terug naar mijn cel. De bewaker had medelijden met mij en zij ik zal je raad geven. schrijf een brief naar de rechter. Vertel de rechter in de brief dat je enorm spijt hebt van wat je heb gedaan. Enkele weken later kreeg ik plotseling telefoon van de rechter. Ze vroeg mij of het oprecht is wat ik heb geschreven. Al huilend bevestigde ik dat ik het meende. ze zij tegen mij. Ik zal je vrijstellen nu aanstaande zondag om 8u. Het was maandag toen ze mij dit vertelde ,man wat duurde die week lang. Uiteindelijk was het zo ver ik was weer op vrije voeten. Ik probeerde op het rechte pad te blijven maar dat ging moeizaam. Werd 18 jaar toen ik op traditionele wijzen met mijn vrouw trouwden. En begon mijn eigen gezin. Ik was 19 toen ik mijn eerste dochter kreeg ,en man wat was ik trots op haar. Iets later kreeg ik weer honger naar God. Mijn vrouw zong toen in de kerk. Ik geraakte dus terug in contact met God.